...Ben Geldim...

BAKARDIM GÜNEŞ AVUÇLARIMDA

Hani güzel çocukluk evleri vardı,

Görülmemiş rüyalar gördüğümüz,

Yıldızlara bürünürdüm üşüyünce,

Ay üşümüş ellerimden kayardı,

Dışarıda kar yağardı ışıl ışıl…

Aşılası dağlar vardı uzakta,

Dağlarda masallardan kopup gelmiş

Ateş yakan bin atlı düşünürdüm

Ve sonra koşardım pencereme,

Pencerem masallara bakardı…

At sürerdim doludizgin dağlara,

Dağlar uyanırdı ağır uykularından,

Alırdım kendimi korkulardan,

Biraz daha büyürdüm, biraz daha…

Hülya gibi sessizce kurulmuş

Masal sofraları ve bir çocuk

Öylesine sevinmiş, doyurulmuş

Ki bahçeler, kuşlar ve kahkaha…

Güller açardı parmak uçlarımda,

Bakardım güneş avuçlarımda...

Beşir AYVAZOĞLU

Blog dünyasını yaklaşık 5 senedir takipteyim. (Ama daha bu seneye kadar yorum dahi yazmadım) ilk yorumumu geçtiğimiz haftalarda Mydestiny’s Blog'a yaptım. Ateşböceği yolu kitabının tanıtımını yaptığı yazısına  ). İlk karşılaştığım blog Kore Delisi’nin bloğuydu. (ama wordpress in kapattığı eski bloğu. Ne kadar üzülmüştüm bulamayınca. Hergün bi heves açıp arardım ama yok. neyse sonunda daha fazla bekletmedi bizi. ) orada sevgili GUMİHO’cuğumun OST’unu aradım. Saolsun gerçekten çok güzel bir paylaşım yapmıştı. Aradığımı bulunca kore delisi’nin bloğunun atını üstüne getirdim.(unnii eğer bloğunu darmadağın eden kişiyi hala bulamaysan o benimJ). Sonra başka bloglar yeni kişiler tanıdım ve gerçekten çok beğendim blog dünyasını. “Neden benim de olmasın?” sorusuyla dolaştım bunca yıl. Ama hep aklımda ”acaba becerebilir miyim?” “Beni de aralarına alırlar mı?” ” O kadar başarılı olabilir miyim” sorular da vardı. En sonunda bir gaza geldim bir gaza geldim dedim ki ”pofuduk tabi yaparsın hadi yürü be kim tutar seni” dedim ama daha blog tasarımı yaparken “yaaaaaaa olmuyo buuuuuuu!” nidaları attım. Sonunda buradayım. Umarım başarırım.(ama bir daha tasarımı değiştirmek istediğimde 132738273 kez daha düşüncemJ).

 

Veeee EVET İŞTE BEN GELDİM….