DENİZDEN ÇIKMIŞ GİBİ SANKİ :)

         Her yaz kısa süreli de olsa bir yerlere gidiyoruz. Bu yaz yollar bizi Bartın'a götürdü =). İyi ki de götürmüş. Yeni bir sahil cenneti keşfetmek, yeni insanlar tanımak ve daha da önemlisi dünyayla bağlantını kısa bir süre de olsa kesivermek insana inanılmaz enerji veriyor =) . Bu yüzden severim yeni yerler gezmeyi, yeni insanlar tanımayı...
        Babam'ın mesai arkadaşı Serkan abinin eşi Gönül ablanın memleketi Bartın. İnkum'da da amcasının evi var. Yazlık gibi kullanılıyormuş sanırım. Serkan abi ve Gönül abla'nın davetiyle gittik İnkum'a. Yolculuğumuzu çarşamba günü akşamdan kesinleştirdik ve perşembe günü hazırlıkları tamamlayıp yola çıktık.
Önce yolculuğun ilk başlarından birkaç kere =)

Mola verdiğimiz yerdeki yaramaz tavşanlar. Daha bir sürü hayvan vardı orada hepsini çektim de.ama bu resim en çok sevdiğim
(yoksa üşengeçliğim falan tutmadı yani:P)

        Bartın'a vardığımızda Serkan abilerle beraber hemen yola çıktık tekrar bu sefer yolculuk İnkum'aydı.  


İnkum'da kaldığımız evin arka balkonundaki görüntü. Sanki üzerimize yıkılacakmış gibi görünen kocaman bir dağ...

         Ertesi sabah erkenden kalkıldı, kahvaltı hazırlandı, yenildi, içildi ve denize kavuşma zamanı geldi. 1-2 dakika yürüdükten sonra sahil karşımızdaydı artık. Masmavi sular önümüzde, yemyeşil ve kocaman dağlar çevremizde... bizse sıcacık (fazlasıyla sıcak O_o) kumların üzerinde kendimize yerleşecek yer arıyorduk..... Hayır aramadık. En fazla babamları aramışızdır çünkü ben, annem ve Gönül abla babamları gönderip masayı topladık. Daha sonra gittik sahile.=D
       Eeee masmavi denizi görmüş olan Pofuduk durur mu hiç? Tabi ki de durmadın efenim tabi ki de durmadım=D. Hemen girdim suya. Bir yılın bütün stresi o masmavi sulara düştü ve kıyıya vurdu. Ama ben denizden çıkınca hiç birini geri almadım. Omzumun üstünde onlara şööyle bir bakıp tek bir hece çıkardım ağzımdan " HIH!!!" =D ne kadar rahatladım anlatamam=D  Ama ne yazık ki yeni yeni stresler ekleniyor her gün omuzlarıma. 9. ve 10. sınıf tekrarı gibi mesela. Ama konumuz bu sıkıcı şeyler değil...
       Ertesi gün tekrar aynı sevinçle koşturdum denizime. Yine yüzdüm yüzdüm yüzdüm... doğru dürüst fotoğraf bilem çekmedim sahilde =( neyse artık dönüş yolculuğu için hazırlıklar başladı bu sefer de. Seni duyuyorum eyyy okuyucu! Evet çok kısa bir deniz sefası sürdük ama inanın yetti. Hatta babam annem ve abim için arttı bile. Şu an hepsi kızaran omuzları ile acı içinde birkaç hafta sürmek zorundalar =D... Demem o ki her şeyi tadında bırakacaksın ki zevkini uzuuun bir süre hatırlayasın...
      Cumartesi günü dediğim gibi dönüş hazırlıklarını tamamladık ve tekrar yola çıktık.İlk önce Bartın'a gittik. Orada Gönül ablanın akrabalarıyla koyu bir sohbete başlandı. Ben de bu sohbetler sırasında bissürü fotoğraf çektim. Gönül ablagilin ve amcalarının evi hep yanyana. Evlerin kocaman bahçeleri ve bahçelerde domatesinden kavun-karpuzuna kadar her şey var. Eeee kocaman bahçeler varsa olmazsa olmazlar nelerdir? Tabi ki de o bahçeleri seslendirecek, şenlendirecek hayvanlar: tavuk,inek, horoz, hindi, koyun, köpek...

Bu horoz çok yaramazmış.resmi kime göstersem her sabah sahibinin omzuna atladığını söyledi=D

Hindileri küstürdük iyi mi? =D

       Annemlerin yanına gelince resmen meyve yağmuruna tutuldum. İlk önce şeftali sonra armut ve en sonda da herkesin hasret kaldığı şeker gibi bir karpuz yenildi. E tabi hepsi de kendi ürünleri...
         Pazar günü dönüş günüydü artık. Yine sabahtan kalkıldı  kahvaltı yapıldı. Arabaya binmek için dışarı çıkınca akşam sohbet ettiğimiz herkes vardı hepsi de bizi uğurlamak üzere gelmişlerdi=) Hepsiyle tek tek vedalaşıldı ve yola çıkıldı.

Eve geldiğimizde sadece 2 çantayla çıktığımız yolculuktan bir sürü sebze poşeti, maksimum seviyede enerji ve kıpkırmızı vücutlarla dönmüştük. =D =D =D          

 Yazmak istediğim bir sürü yazı var. Mesela annemin sebzeleri çıkalı çok oldu fotoğrafları falan da hazır ama elim bir türlü gitmedi. En yakın zamanda kafamdaki taslakları da yayına hazır hale getireceğim. O zamana kadar kendinize iyi davranın oldu mu?