Öğretmen denilince aklımıza ilk ne gelir?
Benim aklıma güleç yüzlü hafif tombul saçları kırlaşmış bir adam geliyor. O benim ilk okul öğretmenim. Biz onun son öğrencileriydik. Bizi 6. sınıfa teslim ettikten sonra emekli oldu kendisi ve okulun son günü çok ağlamıştı. o çok güçlü görünen başarılı öğretmeni ilk defa ağlarken görmüştüm. Tüm sınıf ayrılıyoruz diye baya bir ağlamıştık ama ben daha çok ağladığımı düşünüyorum çünkü ben o sene Ankara'ya geliyordum arkadaşlarım onu özlediğinde çıkıp ziyarete gidebilirlerdi. Ama benim gelmem çok zor olurdu.
Ankara'ya geldiğimiz sene yeni başladığım sınıfın ilkokul öğretmeni hala o kuldaydı ve çok tatlı bir kadındı. Beni kendi öğrencilerinden ayırmadı hiç ama öğrencileri için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Hep bir kıskançlık hep bir fesatlık. ama bu kıskançlığın başı olan kız yalnız kaldı o çok güvediği arkadaşı gidiverdi başka okulaaaa :O. yalnız kalınca yakın durabileceği tek ben vardım çünkü başarılıydım ve o popülerliğini elden bırakıp da ne popüler ne de başarılı olanların yanına gitmezdi. o zaman anladım vakit geçirmek için arkadaş olmak ne demekmiş. zaten şu an onunla görüşmüyorum ve oradan görüştüğüm tekbir kişi var o da benim asla unutamayacağım bir arkadaşım( bazı sözleri gerçekten beni kırsa da onun altın gibi bir kalbi var)
neyse sonuç olarak o yıl ilk öğretmenler gününde tüm sınıf F. öğretmenin elini öpmeye gittik. ama bende bir hüzün var tabi ki. eve geldiğimde hüngür hüngür ağlıyorum"Beni A. öğretmenimi özlediiiim!"diye en sonunda babam telefon etti öğretmenime. konuşurken yine ağlıyordum ve oda bana ağlama ağlanacak bir şey yok gibisinden sözler ediyordu. Belki hala çok sevdiğim öğretmenlerim var ama A. öğretmenin yeri başkadır bende. Zaten okul denilince akla ilk gelen de ilkokul öğretmenimiz değil mi?
Tabi ki Ankara'da da bir sürü sevilesi öğretmen tanıdım. hepsi birbirinden şeker öğretmenler onlar. Mesela Ankara'daki okuluma ilk gittiğimde beni çok iyi karşılayan müdür yardımcımız K. hoca. dıştan bakınca çok sert ama aslında çok sevimli bir öğretmendi. daha sonra sınıfa ilk girdiğimde K. hocanın her söylediğine ingilizce cevaplar vermesiyle bana çok komik gelen A. hoca var. nasıl tatı bir adamdır o yahu! saçları kıvır kıvır hafiften önü açılmış ince bir adamdı. aynı okulda bir S. hoca vardı Türkçe öğretmenimiz o da çok tatlıydı (ki adaşım olur kendisi:). Bizim sınıfa çok kızardı çünkü ödev denen bir şey yoktu onlar için. kadın delirirdi resen sınıfta :D bana matematiği yapabildiğimi ilk fark ettiren öğretmen E. hocaydı. Onu da çok sevmiştim. o da çok iyi bir kadındı. Fen bilgisi öğretmenimiz H. hoca ve eşi sosyal bilgiler-tarih öğretmenimiz M. hoca (ne kadar zor sorsa da) asla unutamayacağım öğretmenlerdendir. O okulda çok iyi arkadaşlar edinememiş olabilirm ama çok iyi öğretmenşler tanıdığım kesin. Her öğretmenin aklına herhangi bir proje ya da herhangi bir faaliyet olduğuna ilk ben gelirdim.
Liseye geçtim ve dersler çok zorlaştı haliyle. önceki senenin öğetmenlerini çok arıyordum. ama daha sonra sorunun bende olduğunu anlayıp yapıştım derslere. ama matematik hala benim için fiyaskoydu. Bu sırada devreye babamın yeğeni olan ve benim 8. sınıfa kadar destek aldığım M. abi girdi. kendisi her ne kadar 8. sınıf matematik öğretmeni olsa da bana çok yardımı dokundu. SBS'ye beraber hazırlandık, okul tercihin beraber yaptık. Çok sert bir öğretmendir. sadece öğretmenlik hayatında değil normal hayatta da serttir. Ama bence çok iyi bir adam. Benim resmi olarak hiçbir zaman öğretmenim olmasa da bana not vermese de benim öğretmenim diyebileceğim kişidir kendisi ve üzerimde çok emeği vardır.
Lisedeki matematik öğretmenim de çok iyi bir adam. çok bilgili ve alanında uzman denilebilecek bir öğretmendir. Zor sorar ama soruların çoğu zaten defterlerimizde bulunur. bizi en iyi tanıyan öğretmelerdendir. O. hoca da lisedeki edebiyat-dil anlatım öğretmenim. Nasıl şeker nasıl iyi bir adam o yahu. çok değer verdiğim ve "Pofuduk şöyle bir görev-iş var yapar mısın?" dediğinde asla kıramayacağım yegane öğretmendir.
Ve son olarak da geçen yaz gittiğim ingilizce kursundaki D. hoca. Eşini 2 yıl önce kaybetmiş çok güçlü bir kadın. Her şeye rağmen hala yüzünden gülümseme eksik olmuyor. Hayata iyi yönünden bakmayı çok iyi biliyor.
Hayatıma öğretmen olarak değil de kahraman olarak giren birisi daha var. Mustafa Kemal ATATÜRK. Her ne kadar onu görememiş olsak da bizim bugün hala varolmamızı sağlayan yegane öğretmen o dur.
İşte benim öğretmenlerim. Hepsi de benim için ayrı ayrı değerli ve hepsi de iyi ki hayatıma gidiler.
Benim aklıma güleç yüzlü hafif tombul saçları kırlaşmış bir adam geliyor. O benim ilk okul öğretmenim. Biz onun son öğrencileriydik. Bizi 6. sınıfa teslim ettikten sonra emekli oldu kendisi ve okulun son günü çok ağlamıştı. o çok güçlü görünen başarılı öğretmeni ilk defa ağlarken görmüştüm. Tüm sınıf ayrılıyoruz diye baya bir ağlamıştık ama ben daha çok ağladığımı düşünüyorum çünkü ben o sene Ankara'ya geliyordum arkadaşlarım onu özlediğinde çıkıp ziyarete gidebilirlerdi. Ama benim gelmem çok zor olurdu.
neyse sonuç olarak o yıl ilk öğretmenler gününde tüm sınıf F. öğretmenin elini öpmeye gittik. ama bende bir hüzün var tabi ki. eve geldiğimde hüngür hüngür ağlıyorum"Beni A. öğretmenimi özlediiiim!"diye en sonunda babam telefon etti öğretmenime. konuşurken yine ağlıyordum ve oda bana ağlama ağlanacak bir şey yok gibisinden sözler ediyordu. Belki hala çok sevdiğim öğretmenlerim var ama A. öğretmenin yeri başkadır bende. Zaten okul denilince akla ilk gelen de ilkokul öğretmenimiz değil mi?
Lisedeki matematik öğretmenim de çok iyi bir adam. çok bilgili ve alanında uzman denilebilecek bir öğretmendir. Zor sorar ama soruların çoğu zaten defterlerimizde bulunur. bizi en iyi tanıyan öğretmelerdendir. O. hoca da lisedeki edebiyat-dil anlatım öğretmenim. Nasıl şeker nasıl iyi bir adam o yahu. çok değer verdiğim ve "Pofuduk şöyle bir görev-iş var yapar mısın?" dediğinde asla kıramayacağım yegane öğretmendir.Ve son olarak da geçen yaz gittiğim ingilizce kursundaki D. hoca. Eşini 2 yıl önce kaybetmiş çok güçlü bir kadın. Her şeye rağmen hala yüzünden gülümseme eksik olmuyor. Hayata iyi yönünden bakmayı çok iyi biliyor.
Hayatıma öğretmen olarak değil de kahraman olarak giren birisi daha var. Mustafa Kemal ATATÜRK. Her ne kadar onu görememiş olsak da bizim bugün hala varolmamızı sağlayan yegane öğretmen o dur.
İşte benim öğretmenlerim. Hepsi de benim için ayrı ayrı değerli ve hepsi de iyi ki hayatıma gidiler.
Tüm Öğretmenlerin Öğretmenler Günü kutlu olsun.İyi ki varsınız!
